C4H6O6 Βασικό οδοντικό οξύ CAS 526-83-0 και κανονική αποθήκευση με δομικό τύπο

Το tartaric οξύ είναι ένα λευκό κρυσταλλικό οργανικό οξύ που εμφανίζεται φυσικά σε πολλά φυτά, ιδιαίτερα στα σταφύλια, τις μπανάνες και τα ταμιράντα, και είναι ένα από τα κύρια οξέα που βρίσκονται στο κρασί.Προστίθεται σε άλλα τρόφιμα για να δώσει ξινή γεύσηΤα άλατα του οξύ του οξύς είναι γνωστά ως ταρτράτα.

Το οξύ τάρταριο απομονώθηκε για πρώτη φορά από το τάρτρατο καλίου, γνωστό στους αρχαίους ως τάρταρο, περίπου το 800 από τον Πέρσο αλχημιστή Τζαμπίρ ιμπν Χάγιαν,[Χρειάζεται παραπομπή] ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για πολλές άλλες βασικές χημικές διεργασίες που χρησιμοποιούνται ακόμα σήμεραΗ σύγχρονη διαδικασία αναπτύχθηκε το 1769 από τον Σουηδό χημικό Carl Wilhelm Scheele.που παρατήρησε την ικανότητά του να περιστρέφει το πολωμένο φωςΟ Louis Pasteur συνέχισε αυτή την έρευνα το 1847 με τη διερεύνηση των σχημάτων των κρυστάλλων ορτικικού οξέος, τα οποία διαπίστωσε ότι ήταν ασύμμετρα.Ο Πάστερ ήταν ο πρώτος που παρήγαγε ένα καθαρό δείγμα λεβοταρταρικού οξέος.

Το οδοντικό οξύ μπορεί να είναι άμεσα αναγνωρίσιμο από τους πότες κρασιού ως πηγή των "διαμαντιών κρασιού", των μικρών κρυστάλλων του βιτατρικού καλίου που μερικές φορές σχηματίζονται αυθόρμητα στο φελλό.Αυτά τα "ταρτράτα" είναι ακίνδυνα, παρόλο που μερικές φορές παρεξηγούνται για σπασμένα γυαλιά, και αποφεύγονται σε πολλούς οίνους μέσω της σταθεροποίησης με κρύο.Τα τάρτρατα που παραμένουν στο εσωτερικό των βαρελιών γήρανσης ήταν κάποτε μια σημαντική βιομηχανική πηγή του bitartrate καλίου.

Εντούτοις, το οξύ βυρσοκάλαμου διαδραματίζει σημαντικό χημικό ρόλο, μειώνοντας το pH της ζύμωσης "πρέπει" σε ένα επίπεδο όπου πολλά ανεπιθύμητα βακτήρια φθοράς δεν μπορούν να ζήσουν,και λειτουργεί ως συντηρητικό μετά την ζύμωσηΣτο στόμα, το οξύ βυρσοκάλαμου παρέχει ένα μέρος της πικρότητας στο κρασί, αν και τα κιτρικά και τα ελαιόλαδα οξέα παίζουν επίσης ρόλο.